ԼՐԱՑԱՎ ԲԱՆԱՍՏԵՂԾ ՏԻԳՐԱՆ ԳՐԻԳՈՐՅԱՆԻ ԾՆՆԴՅԱՆ 60-ԱՄՅԱԿԸ

Դեկտեմբերի 27-ին լրացավ մերօրյա տաղանդաշատ բանաստեղծ Տիգրան Գրիգորյանի ծննդյան 60-ամյակը: 

Տ.Գրիգորյանի բանաստեղծությունների վարակիչ հուզումը, մտածումների ազնիվ ու հանդուգն թափը, հավիտենության հետ զրույցի բռնվելու մշտական ոգորումը գրական վաստակի բարձր արժեքայնության վկայությունն են: Ժողովածուից ժողովածու բացվեցին նրա տաղանդի երակները, շողացին գրական ձիրքի թաքուն կայծերը: Եվ ներշնչումի հորդաբուխ աղբյուրներից ժայթքեցին հոգեկան տվայտանքի հզոր կանչեր, երևակայության շքեղ պատկերներ ու իմացական վսեմ թանձրացումներ, որոնք վերածվեցին բանաստեղծական հոյակերտ երկերի: 

<<Միրհավ>> գրական ակումբը շնորհավորում է բանաստեղծին վաստակած հոբելյանի կապակցությամբ, մաղթում ամուր առողջություն ու ստեղծագործական նոր ձեռքբերումներ: 

Հոբելյանի առթիվ հրապարակում ենք բանասիրական գիտությունների դոկտոր Շչորս Դավթյանի գրախոսականներից մեկը՝ նվիրված Տիգրան Գրիգորյանի ստեղծագործությանը:

ՍՈՒՐԵՆ ԱՅՎԱԶՅԱՆ / «Հորս մասին մտածելիս միշտ նրա շորերն եմ հիշում...»

Հատված Սուրեն Այվազյանի <<Տուր ձեռքդ, կյանք>> ինքնակենսագրական վեպից

Մի անգամ հայր ունեցող մի տղա ծաղրում է ինձ անցած մեղքերիս համար… Ես բռունցք եմ ցույց տալիս: Նա համարձակ մոտենում է ու ապտակում: Ապտակում է ինձ՝ ինձնից փոքր մի տղա: Ես կոխ եմ բռնում ու նրան տապալում եմ գետնին, պառկում եմ վրան, բայց չեմ ծեծում: Իսկ տղան գոռում է՝ հայրի՜կ: Հանկարծ մեկը շրմփացնում է վզակոթիս ու ականջիցս բռնած բարձրացնում է:

-Մեղավորը քո տղան է,-ասում եմ,-նա ինքը խփեց ինձ, հարցրու իրենից, նա ինձ գոդ ասաց:

Նա չի հարցնում, ինքն էլ է ապտակում ու մատը վրաս թափ տալով ասում է.

-Կորիր, էլ չերևաս այս կողմերը,-և ինքը, հսկա մի մարդ, ինձ քացի է տալիս ու գնում է իր բախտավոր տղայի ձեռքից բռնած:

Սիրտս ու երեսս մրմռալով ես տուն եմ գալիս: Ճանապարհին մտածում եմ, թե ինչու՞ ես հայր չունեմ: Եթե հայր ունենայի, երբեք այսպես ինձ չէին հալածի ոչ փոքրերը, ոչ մեծերը: Տանն էլ եմ մտածում այդ մասին, և որքան շատ եմ մտածում, այնքան ավելի շատ է սեղմվում սիրտս:

ԳՐՈՂԸ ԵՎ ԻՐ ԺԱՄԱՆԱԿԸ / ԽԱՆԶԱԴՅԱՆԱԿԱՆ ԸՆԹԵՐՑՈՒՄՆԵՐ (լուսանկարներ)

Լրացավ հայ գեղարվեստական արձակի արժանավորագույն դեմքերից մեկի՝ Սերո Խանզադյանի ծննդյան 100-ամյակը, գրող, որ բարձադիր ու մնայուն տեղ նվաճեց հայ գրականության մեջ՝ գրողի, մտավորականի ու ազգային գործչի ամբողջական վաստակով:

Դեկտեմբերի 1-ին <<Միրհավ>> գրական ակումբի նախաձեռնությամբ Գորիսի քաղաքային պատկերասրահում կազմակերպվեց մեծանուն գրողի հոբելյանին նվիրված <<Խանզադյանական ընթերցումներ. գրողը և իր ժամանակը>> թեմատիկ ընդգրկումով գիտական նստաշրջան, որին ներկա էին Գորիսի մշակութային ու կրթական կառույցների ներկայացուցիչներ, գրողներ, գրասերներ, աշակերտներ, ուսանողներ, քաղաքապետարանի աշխատակիցներ՝ քաղաքապետ Վաչագան Ադունցի գլխավորությամբ:

Գրական հանդիպումն ուղեկցվեց Սերո Խանզադյանի գրքերի, լուսանկարների, ձեռագրերի, արխիվային նյութերի բացառիկ ցուցադրությամբ (78 ցուցանմուշ): Հնչեց նաև գրողի կենդանի խոսքը (ձայնասկավառակն իր արխիվից <<Միրհավ>> գրական ակումբին էր տրամադրել Քաջիկ Միքայելյանը: Խանզադյանի ողջույնի խոսքը Բակունցի տուն-թանգարանի երկարամյա տնօրենը ձայնագրել էր Գորիսի Վ.Վաղարշյանի անվան պետական դրամատիկական թատրոնի շենքային նոր համալիրի բացման հանդիսության ժամանակ):

Ս.Խանզադյանը ոչ միայն հայ ժողովրդի հոգեմտավոր արժեքների ու ավանդների պահապան գրողը եղավ, այլև հայ հանրային միտքը ժամանակի կշռույթին զուգահեռ վերանորոգելու շարժումին հավատարմագրված խոհուն մտավորականն ու հրապարակագիրը, ժամանակին համահունչ առաջ ընթանալու հայ ազգային ուժականության գաղափարախոսը: